Het grootste gevolg is dat het je veel energie kost. Je komt soms uitgeblust thuis. Je vindt je werk heus leuk, maar betrapt je erop dat je het af en toe wel wat op zwoegen vindt lijken. Zwoegen met te weinig rendement voor jou en het team waarmee je werkt.

Daarnaast merk je dat je vaker gaat twijfelen aan je eigen effectiviteit. Je wéét eigenlijk dat het anders -meer ontspannen- moet kunnen, maar je bent nog zoekend in hoe je dat bereikt. Je zoekt steeds naar manieren om de groep echt zélf aan het werk te krijgen. Alleen achteroverleunen blijkt onvoldoende effectief te zijn. Bovendien hou je dat zelf niet vol. Tenslotte voel je de druk van de resultaten die achterblijven bij de afspraak. Je voelt je daar best alleen in.

Heel veel team- en organisatieveranderaars die ik spreek zien precies wat er gebeurt in de interactie met het samenwerkingsverband waarmee ze werken, maar weten niet hoe ze dat effectief kunnen adresseren.